Parafia rzymskokatolicka pod wezwaniem Miłosierdzia Bożego została erygowana w roku 1981, mocą dekretu Kurii Biskupiej w Przemyślu. Liczy 1928 wiernych (dane z roku 2017) i należy do dekanatu Jasło-Zachód w Diecezji Rzeszowskiej.
Do parafii należą mieszkańcy Jasła, ul.: Biecka, Gądki (nr. nieparzyste 43-75a), Letnia (nr. nieparzyste 1-23 i 2b), 3 Maja (nr. parzyste 78-132, nieparzyste 75, 97), Rafineryjna (4-24, bloki: 3, 5, 5a, 5b, 5c, 5d, 7, 9, 11, 11a, 13), Słoneczna (nr. parzyste 6-72 i nieparzyste 1-47), Sportowa oraz miejscowość Brzyście.
Tereny należące do parafii znajdują się w obrębie dużej jednostki tektonicznej Karpat, zwanej Centralną Depresją Karpat. Wzdłuż wschodniej granicy parafii przepływa rzeka Wisłoka, do której wpada rzeka Ropa. Ze strony zachodniej parafia sąsiaduje z Przysiekami i Osobnicą, od południa z Niegłowicami, a od północy z Trzcinicą.
Inicjatorem powstania nowego kościoła na terenie Osiedla Rafineryjnego, był długoletni proboszcz parafii w Niegłowicach ks. Alfred Solarski (zmarł w roku 1994). Planowana rozbudowa Osiedla Rafineryjnego, a także wzrastająca liczba mieszkańców, skłaniała do budowy świątyni, właśnie w Rafinerii.
W roku 1979 Urząd Parafialny w Jaśle-Niegłowicach wystosował pierwsze pismo do Kurii Biskupiej w Przemyślu z prośbą o wpisanie na listę budownictwa sakralnego budowę kościoła i plebanii na Osiedlu Rafineryjnym. Odpowiedź z Kurii była pozytywna. Odtąd rozpoczęły się długoletnie starania o nowy kościół. Kierowano pisma do Urzędu Wojewódzkiego i Urzędu Miejskiego w Jaśle. Argumentami przemawiającymi za budową świątyni, była nie tylko duża odległość do innych kościołów, lecz również fakt iż: „pozytywna odpowiedź pogłębi zaufanie pracowników Rafinerii, Naftobudowy, Wytwórni Sadzy i społeczeństwa do Władzy”.
10.03.1981 roku Urząd Parafialny otrzymał pozwolenie na budowę kościoła na osiedlu, wydane przez Urząd Wojewódzki w Krośnie. Nowy kościół miał być poświęcony Miłosierdziu Bożemu. W tym samym czasie bp Ignacy Tokarczuk wezwał do Kurii Przemyskiej ks. Eugeniusza Królika, który do tej pory pełnił funkcję wikariusza w kościele farnym w Jaśle. Zaproponował mu objęcie placówki w Jaśle i zajęcie się budową kościoła. W maju tegoż roku podczas spotkania w Kurii Biskupiej w Przemyślu podjęto decyzję o powstaniu oddzielnej placówki, pod warunkiem istnienia prowizorycznej tymczasowej kaplicy.
28.08.1981 roku rozpoczęto budowę kaplicy. Kaplica miała 37 m długości, 9 m szerokości, wysokość do stropu wynosiła 4 m.
12.10.1981 roku odbyło się poświęcenie kaplicy przez bp. Ignacego Tokarczuka. Tymczasowa kaplica została wybudowana, bez fundamentów, na słupach betonowych rozstawionych co 3 m. Ściany kaplicy spoczywały na szynach ułożonych na słupach betonowych. Była otynkowana wewnątrz i z zewnątrz. Posadzka była z płyt betonowych zalanych betonem.
Prezbiterium było podwyższone z konstrukcji drewnianej, na których stał przenośny ołtarz z amboną. Na głównej ścianie ołtarzowej wisiał krzyż z pasją Jezusa. Był to stary krzyż z prywatnej kapliczki znajdującej się przy mleczarni w Jaśle (ul. Armii Czerwonej). Obok krzyża wisiał obraz Jezusa Miłosiernego namalowany w roku 1982 przez p. Kwiatkowskiego ze Stalowej Woli. Z drugiej strony krzyża znajdował się obraz Matki Bożej Częstochowskiej, wykonany przez tego samego malarza. Pod krzyżem, na żelaznej konstrukcji, ustawiono tabernakulum, wykonane przez pracowników Podkarpackich Zakładów Rafineryjnych. Na ścianach kaplicy zawieszone były obrazy stacji drogi krzyżowej.
Za ołtarzem znajdowała się zakrystia, która służyła również jako salka katechetyczna dla dzieci uczących się w Szkole Podstawowej nr 1 w Jaśle. Nad zakrystią urządzono mieszkanie dla księdza. Kaplica przestała funkcjonować 24.12.1995 roku. Została rozebrana w roku 1997. Pozostała tylko część ołtarzowa z zakrystią i mieszkaniem. Obecnie służy jako magazyn.
28.02.1982 roku, ks. Alfred Solarski ogłosił placówkę na osiedlu oddzielną jednostką duszpasterską. Po kilku latach starań, 30.12.1986 r. został spisany akt notarialny w związku z przekazaniem działki we wieczyste użytkowanie na rzecz parafii.
Po uzyskaniu pozwolenia na budowę nowego kościoła, w roku 1986 i zatwierdzeniu projektu mgr. inż. arch. Antoniego Pikula, we wrześniu 1987 roku rozpoczęto prace budowlane przy nowym kościele. Kierownikiem budowy był Kazimierz Mikrut z Jasła. Wiosną 1988 roku przystąpiono do robót budowlanych.
01.03.1994 roku po wieczną nagrodę do Pana odszedł ks. Prałat Alfred Solarski, inicjator budowy kościoła i tworzenia parafii na Osiedlu Rafineryjnym.
Już 24.12.1995 roku została odprawiona w nowym kościele Msza św., którą celebrował bp Edward Białogłowski. Podczas uroczystości odbyło się także wmurowane kamienia węgielnego poświęconego przez Ojca Świętego Jana Pawła II w Tarnowie w roku 1991. Budowa kościoła została zakończona w roku 1997. Dzięki wytrwałej pracy ludzkich rąk powstał piękny kościół na chwałę Bożą.
Kościół jest obiektem jednoprzestrzennym, w całości podpiwniczonym, połączonym z zapleczem kościoła, które spełnia funkcję domu parafialnego. Powierzchnia nawy głównej kościoła wraz z prezbiterium wynosi 510 m2. Wysokość stropu nawy głównej od posadzki w najwyższej części kościoła ma ok. 17 m, w prezbiterium 8 m i 12 m. Na budynku kościoła ustawiono, w najwyższym punkcie, krzyż wielkości 5 m, wykonany z blachy nierdzewnej.
Do nowego kościoła przeniesiono z kaplicy ołtarz, ambonkę, obraz Pana Jezusa Miłosiernego, obraz Matki Bożej Częstochowskiej, krzyż, stacje drogi krzyżowej.
W kościele ułożona jest posadzka z płyt marmurowych. Na początku Wielkiego Postu 2006 roku zawieszono i poświęcono nowe stacje drogi krzyżowej. W prezbiterium znajdują się postacie aniołów. Z lewej strony kościoła widnieje duży witraż Pana Jezusa Miłosiernego i św. Siostry Faustyny na kuli ziemskiej. Nad głównymi drzwiami znajduje się natomiast witraż przedstawiający Chrystusa Zmartwychwstałego oraz postacie Matki Bożej i św. Jana Apostoła. W roku 2005 na wieży kościoła zamontowano dzwony elektryczne.
W roku 2006, przygotowując się do konsekracji kościoła, wykonano główną ścianę prezbiterium kościoła. W centrum ściany ołtarzowej znajduje się obraz Pana Jezusa Miłosiernego, po bokach płaskorzeźby: św. Siostry Faustyny i św. Jana Pawła II. W tym czasie wykonano również z marmuru: ołtarz, ambonkę, chrzcielnicę oraz tabernakulum. W roku 2008, wykonano ołtarz Matki Bożej Częstochowskiej, a w roku 2010, po prawej stronie kościoła wykonano ołtarz Najświętszej Rodziny.
W roku 2011 z racji beatyfikacji Jana Pawła II postawiono i poświęcono przed kościołem pomnik ku jego czci.
Oprac. ks. Krzysztof Cieśla
